Άγιοι Τίποτα… Ώρα να επιβιβαστείτε κι εσείς στο τρένο…

«Τα μάτια του παρέμειναν κλειστά, όσο τα χρόνια κυλούσαν σαν δευτερόλεπτα. Ακόμα κι όταν αισθάνθηκε το κορμί του να γίνεται σκόνη και να χάνεται στον αέρα σαν χώμα που είχε αρπάξει ο άνεμος, η ομορφιά στη σκοτεινή πλευρά των βλεφάρων του παρέμεινε άθικτη ως και την τελευταία του σκέψη. Ένα έργο τέχνης στεφανωμένο από ζωηρό κόκκινο…»

Κλείνοντας το βιβλίο «Άγιοι Τίποτα» του Κωνσταντίνου Κέλλη ένιωθα να διαπερνούν ρίγη απόλυτης ικανοποίησης για τις σελίδες που διάβασα ακούγοντας μια φωνή μέσα στο κεφάλι μου να μου λέει πόσο συγκλονιστικό ήταν. Και ναι δεν είμαι καθόλου υπερβολική αν αυτό νομίζετε. Μετά την ανατριχιαστική «Σκιά στο σπίτι» έρχεται το νέο βιβλίο του Κέλλη για να δείξει πόσο εξαιρετικός συγγραφέας είναι. Πραγματικά η λογοτεχνία τρόμου στην Ελλάδα έχει έναν πολύ άξιο εκπρόσωπο και ήδη ανυπομονώ για την επόμενη συγγραφική του δουλειά.

Η ώρα για να επιβιβαστούμε στο τρένο για τους Αγίους Τίποτα έφτασε και μέσα στην αχλή της παχιάς ομίχλης ακούμε το σφύριγμα του που δηλώνει ότι πλησιάζει στον έρημο σταθμό. Η ώρα έφτασε για να ακολουθήσουμε τους ήρωες του Κωνσταντίνου Κέλλη σε έναν τόπο που υπάρχει μόνο στη σφαίρα της φαντασίας αλλά αποτελεί ένα πέρασμα μεταξύ ζωής και θανάτου. Εκεί όπου καραδοκούν σκιές νεκρών αλλά και ο Θάνατος – με κεφαλαίο θήτα – έτοιμος να κατασπαράξει με τα ορθάνοιχτα σαγόνια του όποιον βρεθεί στο διάβα του. Η δίψα του για αίμα είναι ασίγαστη γεμίζοντας εκείνο το αλλόκοσμο μέρος με την αποφορά του θανάτου.

Η Ηλιάνα και ο Στέφανος θα βρεθούν μέσα στο τρένο για τους Αγίους Τίποτα, θα πατήσουν στα μαυρισμένα από την κάπνα χώματα τους, θα αντικρίσουν τον απόλυτο τρόμο με τα μάτια τους, θα γευτούν τη μεταλλική γεύση του αίματος και θα βρουν τους εαυτούς τους μέσα από τις αποκαλύψεις που θα τους φανερωθούν. Το παρελθόν τους τούς στοιχειώνει και έχει αφήσει ανοιχτές πληγές βαθιά στην ψυχή τους. Η παρουσία τους σε εκείνο το αρχαίο μέρος θα τους λυτρώσει και θα τους εξαγνίσει χαρίζοντας τους τη γαλήνη που τόσο επιθυμούν. Άλλωστε κανένας δεν έρχεται χωρίς λόγο σε αυτό τον τόπο. Έναν τόπο που τη νύχτα δεν ανήκει στους ζωντανούς…

«Δεν προσπαθούσε να τον καθησυχάσει, απλώς μαρτυρούσε την πραγματικότητα όπως είχε ξαφνικά διαγραφεί μπροστά της. Γυρίζοντας προς το μέρος του, είδε την αλλαγή στα χαρακτηριστικά του και τη δική του έκπληξη καθώς, έχοντας τις αισθήσεις του ξανά, ψηλάφιζε το αληθινό σώμα του. Οι πληγές είχαν χαθεί μαζί με τα κρίματα που κουβαλούσε. Η ψυχή του ήταν πια απογυμνωμένη, έτοιμη…»

Μην δοκιμάσετε να αναζητήσετε τους Αγίους γιατί δεν υπάρχουν σε κανέναν χάρτη. Πως μπορείς άλλωστε να βρεις το Τίποτα; Ο Κωνσταντίνος Κέλλης εμπνέεται από τη λαογραφία της χώρας μας και στήνει εξαιρετικά ένα γκροτέσκο σκηνικό τρόμου στην όντως απόκοσμη ελληνική επαρχία. Έχοντας ζήσει σε ένα παρόμοιο ορεινό χωριό όπου χαρακτηρίζεται από αρκετά στοιχεία τα οποία περιγράφονται στις σελίδες του βιβλίου οφείλω να ομολογήσω ότι αν διάβαζα τους Αγίους σε εκείνο το μέρος το μυαλό μου θα έπλαθε διάφορες εικόνες. Και ιδιαίτερα τις νυχτερινές ώρες. Γιατί οι περιγραφές του συγγραφέα είναι ολοζώντανες χαρίζοντας μας ένα αίσθημα ανατριχίλας, η διάπλαση των ηρώων τόσο απτή ως προς την παρουσία τους στο χώρο και στον χρόνο που εκτυλίσσεται η πλοκή, η ατμόσφαιρα που δημιουργείται μέσα από την αφήγηση της ιστορίας φαντάζει ζοφερή, ερεβώδης και ασφυκτική.

Το απόλυτο σκοτάδι θρέφει αμαρτωλές μνήμες, τερατώδη πλάσματα, αλλόκοσμες σκιές, στοιχειωμένες συνειδήσεις, ερειπωμένες ζωές, ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, παγωμένες ανάσες και τρομαγμένα βλέμματα. Όλα αυτά συνθέτουν τον καμβά που έχει «ζωγραφίσει» με την πένα του ο Κωνσταντίνος Κέλλης. Το λαογραφικό και το γοτθικό στοιχείο αγκαλιάζονται σφιχτά συνθέτοντας μια πλοκή γεμάτη ένταση, αγωνία αλλά και έκδηλη συγκίνηση καθώς ένας ένας οι ήρωες απαλλάσσονται από τα βάρη της ψυχής τους και αναλύονται σε μια άλλη διάσταση με ένα αμυδρό χαμόγελο ευγνωμοσύνης χαραγμένο στο πρόσωπο τους. Τα τελευταία κεφάλαια του βιβλίου κυριολεκτικά καθηλώνουν τον αναγνώστη και τον συγκλονίζουν απόλυτα δημιουργώντας του παράλληλα αντιφατικά συναισθήματα. Η λογοτεχνικότητα του λόγου του συγγραφέα είναι η τελευταία μικρή πινελιά που ανεβάζει ακόμα περισσότερο την αναγνωστική απόλαυση. Γιατί ο Κέλλης χειρίζεται με εξαιρετική μαεστρία όχι μόνο την ελληνική γλώσσα αλλά και το πως να στήνει μια απίστευτη και απόκοσμη ιστορία τρόμου.

Ένα εφιαλτικό θρίλερ μιας ανείπωτης φρίκης και ενός αρχέγονου φόβου σε ένα ταξίδι ανάμεσα στο ρεαλιστικό και στο μεταφυσικό, στην άπιαστη πραγματικότητα και στην οργιάζουσα φαντασία που κυριολεκτικά θα μας κάνει να ανατριχιάσουμε σε κάθε στιγμή του. Οι «Άγιοι Τίποτα» με τον συμβολικό τους χαρακτήρα αποτελούν το καθαρτήριο της ψυχής και του σώματος ξεπλένοντας από πάνω μας όλες τις αμαρτίες και ενοχές που κουβαλάμε μέσα μας σαν ένα αβάσταχτο βάρος που μας πλακώνει. Κρατήστε σφιχτά στο χέρι σας το εισιτήριο, επιβιβαστείτε στο τρένο που περιμένει στην αποβάθρα και χαθείτε στα ομιχλώδη ύστερα του κόσμου των Αγίων Τίποτα του Κωνσταντίνου Κέλλη.