«Ο συγγραφέας μεταφυτεύει τις σκέψεις του στο μυαλό των αναγνωστών, τους κάνει να βλέπουν, να ζουν και συχνά τους μεταφέρει χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, σε μέρη όπου δεν έχουν πατήσει ποτέ το πόδι τους»
Την παραπάνω φράση θα τη συναντήσετε μέσα στις σελίδες του βιβλίου του Sebastian Fitzek «Το Πείραμα». Προσωπικά θα πω ότι ο συγκεκριμένος συγγραφέας έχει μια τάση να μεταφυτεύει στο μυαλό των αναγνωστών, όχι τις σκέψεις του αλλά την παρανοϊκότητα τους. Μέχρι τώρα έλεγα ότι έχω διαβάσει αρκετά ψυχολογικά θρίλερ που έχουν την τάση να με αφήνουν με το στόμα ανοιχτό με τις ανατροπές τους αλλά και να μπερδεύουν σε μεγάλο βαθμό το μυαλό μου. Αλλά αυτό που συνάντησα στο συγκεκριμένο βιβλίο απλά δεν υπάρχει πουθενά. Και θα το πω για άλλη φορά ότι ο Fitzek είναι δεξιοτέχνης στο να αποπροσανατολίζει τους αναγνώστες, να τους κάνει να σκεφτούν δεύτερη φορά αυτό που διαβάζουν και να δημιουργεί σύγχυση για την τελική έκβαση της υπόθεσης. Ο Fitzek είναι ο μάγος της ψευδαίσθησης με λίγα λόγια.
Καταφέρνει να οδηγήσει τους αναγνώστες με μαθηματική ακρίβεια εκεί που έχει υπολογίσει στο δικό του μυαλό ότι πρέπει να βρεθούν προκειμένου να αισθάνονται ότι χάσκει κάτω από τα πόδια τους ένα τεράστιο κενό. Στο «Πείραμα» δημιουργεί ένα σκηνικό απόλυτης παράνοιας μέσα από ένα ψυχολογικό θρίλερ δράσης με τον τρόμο να παραμονεύει σε κάθε σκοτεινή γωνιά της πολυτελούς ψυχιατρικής κλινικής. Υπάρχει ένας παρανοϊκός εγκληματίας, ο λεγόμενος «Ψυχοθραύστης», που τον τελευταίο καιρό τρομοκρατεί την πόλη του Βερολίνου. Αυτός ο μανιακός όμως δεν σκοτώνει τα θύματα του αλλά με έναν τρόπο που κανείς δεν γνωρίζει καταφέρνει να αιχμαλωτίσει τη θέληση τους και να παγιδεύσει τις ψυχές τους. Οι όμορφες γυναίκες που έπεσαν στα δίχτυα του δεν φέρουν κανένα ίχνος εγκληματικής δράσης ή βασανισμού και φυσικά δεν δολοφονήθηκαν. Στο τέλος όμως όλες υποκύπτουν, όλες είναι ψυχολογικά νεκρές, θαμμένες ζωντανές μέσα στο ίδιο τους το σώμα.
Ποια μπορεί να είναι η μέθοδος που χρησιμοποιεί για να παγιδεύσει τις ψυχές των θυμάτων του; Τι μαρτύρια περνάνε στα χέρια του και με ποιον τρόπο μπορούν να απελευθερωθούν αυτές οι δύστυχες ψυχές; Το μόνο που γνωρίζουν οι αρχές είναι οι αλλόκοτοι γρίφοι που αφήνει σε κάθε θύμα του. Την παραμονή των Χριστουγέννων στην ιδιωτική κλινική Τόιφελσμπεργκ το χιόνι πέφτει αδιάκοπα και είναι τόσο πυκνό που θα απομονώσει όχι μόνο το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό από τον έξω κόσμο αλλά και τους ασθενείς που νοσηλεύονται σε αυτό. Ο αποκλεισμός τους θα γίνει πραγματικό μαρτύριο όταν θα ανακαλύψουν ότι ανάμεσα τους βρίσκεται ο «Ψυχοθραύστης». Άραγε μπορεί να ξεφύγει κάποιος από τη δύναμη του; Ο μόνος που θα το μάθει είναι όποιος τολμήσει να πάρει μέρος στο ΠΕΙΡΑΜΑ…
Στο «Πείραμα» ο Fitzek κάνει την υπέρβαση σε σχέση με όσα έχουμε δει στα υπόλοιπα βιβλία του. Δημιουργεί ένα ιδιαίτερα κλειστοφοβικό περιβάλλον όπου μέσα σε αυτό επικρατεί όχι μόνο η απόλυτη παράνοια, όπως ανέφερα παραπάνω, αλλά και ο απόλυτος τρόμος. Ένα roller coaster που ξεκινάει απότομα και σε γυρίζει αριστερά, δεξιά, πάνω, κάτω, σε κάνει σβούρες και δεν σε αφήνει να πάρεις ανάσα. Ο συγγραφέας στα καλύτερα του πραγματικά. Δεν είναι μόνο το παιχνίδι μυαλού που σε υποβάλλει για άλλη μια φορά αλλά και οι εικόνες φρίκης που διαδέχονται η μία την άλλη και εντυπώνονται στα μάτια μας σαν να παρακολουθούμε όλο το βιβλίο σε μια οθόνη κινηματογράφου. Αλλά, ναι… Όταν τελειώνεις την ανάγνωση του αναρωτιέσαι τι έχει γίνει μέσα στο μυαλό σου, παλεύεις να επεξεργαστείς αυτό που διάβασες και να κουμπώσεις όλα τα κομμάτια του παζλ μεταξύ τους. Ο Fitzek έχει τη μοναδική ικανότητα να σε κάνει να αμφιβάλλεις για τους πάντες και τα πάντα παρόλο που σου έχει δώσει όλες τις απαντήσεις. Όλες; Πόσο σίγουροι είμαστε για αυτό;
Καθόλου σίγουροι θα έλεγα καθώς ο κύριος «ψευδαίσθηση» θέλει να ταλαιπωρήσει λίγο παραπάνω τους αναγνώστες του και τους καλεί μετά το πέρας της ανάγνωσης της ιστορίας του να αφοσιωθούν στις ευχαριστίες που ακολουθούν. Τι είπατε; Δεν συνηθίζετε να τις διαβάζετε; Μάλλον στα βιβλία του Fitzek πρέπει να το κάνετε γιατί ποτέ δεν ξέρετε τι σας περιμένει ακόμα και εκεί. Μέσα στο «Πείραμα» είναι διάσπαρτοι κάποιοι γρίφοι, αυτοί που έχει αφήσει πίσω του ο «Ψυχοθραύστης», οι οποίοι ναι μεν σε κάποια χρονική στιγμή απαντώνται στους αναγνώστες αλλά όχι όλοι. Ο τελευταίος παραμένει αναπάντητος. Και σπας εσύ το κεφάλι σου να βρεις τη λύση του γρίφου ενώ σου τη δίνει ο ίδιος ο συγγραφέας κρυμμένη μέσα στον επίλογο του βιβλίου με τις ευχαριστίες. Για αυτό λοιπόν να μην τις παραβλέψετε για κανέναν λόγο…
«Το Πείραμα» αποτελεί το δεύτερο βιβλίο του Sebastian Fitzek και γράφτηκε λίγο μετά τη «Θεραπεία». Μέσα στις σελίδες του υπάρχουν μικρές αναφορές σε αυτή χωρίς όμως να είναι απαραίτητο κάποιος να έχει διαβάσει το προηγούμενο βιβλίο. Κάθε ιστορία που πλάθει ο Fitzek είναι αυτοτελής και δεν συνδέεται ουσιαστικά με κανένα άλλο βιβλίο του. Παρόλα αυτά, για εμένα, καλό θα είναι να έχετε διαβάσει και τη «Θεραπεία» για να μπορέσετε να κάνετε τις συνδέσεις των ονομάτων που αναφέρονται. Η γραφή του στο «Πείραμα» ακολουθεί κινηματογραφική γραφή με γρήγορες εναλλαγές σκηνών χωρίς να καθυστερεί σε κανένα σημείο κουράζοντας τους αναγνώστες και διακατέχεται από αλεπάλληλες ανατροπές που ανεβάζουν την αγωνία και την ένταση καθώς το διαβάζουμε. Ο Fitzek παίζει με τους αναγνώστες καταφέρνοντας να κάνει ολόκληρο το μυθιστόρημα του το αντικείμενο της πλοκής που έχει πλέξει, τους ήρωες του να κατακλύζονται από καχυποψία ακόμα και για τον ίδιο τους τον εαυτό και το αίσθημα απομόνωσης να προκαλεί τρομακτικές και παρανοϊκές καταστάσεις.
Ένα έντονο, συναρπαστικό και αιματοβαμμένο ψυχολογικό θρίλερ με ανατριχιαστικό περιεχόμενο που ανεβάζει τη διαδικασία της ανάγνωσης σε άλλα επίπεδα καλώντας τον αναγνώστη να βιώσει μαζί με τους ήρωες του την εμπειρία του παρανοϊκού μυστηρίου που απλώνεται στις σελίδες του παλεύοντας να λύσει τους γρίφους μέσα στα δαιδαλώδη μονοπάτια του μυαλού του. Άραγε πόσοι από εσάς τολμάτε να πάρετε μέρος στο «Πείραμα»;
Το βιβλίο του Sebastian Fitzek «Το Πείραμα» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.
Book Tales 