Ποιοι είναι οι «άλλοι άνθρωποι»; Τί κάνουν και πως επηρεάζουν τις ζωές άλλων ανθρώπων, που είναι άγνωστοι σ’ εκείνους;
Η ιστορία του βιβλίου ξεκινάει όταν ο Γκέιμπ επιστρέφει καθυστερημένα στο σπίτι του, έχοντας μπλέξει στην κίνηση και με το άγχος να τον σιγοτρώει μιας κι είχε υποσχεθεί στη γυναίκα του να επιστρέψει νωρίς ώστε να περάσει λίγο χρόνο με την κόρη τους. Ολόκληρη η ζωή του όμως αλλάζει όταν βλέπει στο μπροστινό αυτοκίνητο την κόρη του να φωνάζει »ΜΠΑΜΠΑ». Η αστυνομία του λέει ότι τόσο η γυναίκα του όσο και η κόρη του είναι νεκρές. Ο ίδιος αρνείται να το πιστέψει και να συμβιβαστεί με την ιδέα και ένα απίστευτο κυνήγι να ξαναβρεί το αυτοκίνητο αυτό ξεκινάει. Όταν όμως το βρίσκει η ζωή του και ολόκληρη η υπόθεση παίρνει εντελώς άλλη τροπή.
Αυτή είναι η υπόθεση που μπορεί να ειπωθεί χωρίς να προδώσει κανείς σημαντικά σημεία της εξέλιξης του βιβλίου. Η Tudor έχει μια αμιγώς κινηματογραφική γραφή η οποία δεν σου επιτρέπει να αφήσεις το βιβλίο από τα χέρια σου. Οι ανατροπές, μικρότερες ή και μεγαλύτερες είναι το μεγαλύτερο ατού της ώστε δεν σου επιτρέπει να αφήσεις το βιβλίο στιγμή από τα χέρια σου. Τα θέματα με τα οποία καταπιάνεται είναι σύγχρονα, απόλυτα σκοτεινά και λίγο ως πολύ άγνωστα στην πλειοψηφία του κοινού. Αυτό είναι το δυνατότερο χαρτί στα χέρια της.
Όμως όσο καλά είναι τα υπόλοιπα στοιχεία του βιβλίου, άλλο τόσο με ενόχλησε το μεταφυσικό στοιχείο, που μπορεί να καταλαμβάνει μικρό χώρο στις σελίδες του βιβλίου, αλλά χαλάει την ατμόσφαιρα. Ο Stephen King γράφει πως όσοι αγαπούν τα βιβλία του, θα αγαπήσουν σίγουρα και τα βιβλία της Tudor. Αγαπώ τα βιβλία του King γιατί το μεταφυσικό στοιχείο έρχεται τόσο φυσικά και δένει τόσο ομαλά με όλα τα παράδοξα που μπορεί να γράψει. Η Tudor, από την άλλη πλευρά, θέλει αρκετά συγγραφικά χιλιόμετρα για να φτάσει σε αυτό το επίπεδο. Ίσως εάν δεν προσπαθούσε τόσο πολύ στο τέλος του βιβλίου να «δέσει» απολύτως λογικά και συνεκτικά όλα τα πρόσωπα και τις καταστάσεις -κάτι που εμένα προσωπικά ως αναγνώστρια με κάλυψε πλήρως σε όλα τα υπόλοιπα- να μην φαινόταν τόσο παράταιρο και ξένο αυτό το μεταφυσικό στοιχείο.
Τι σχέση έχει ένας άνδρας που δολοφόνησαν τη γυναίκα του και ψάχνει την κόρη του με μια κοπέλα που δουλεύει ως σερβιτόρα σε καφέ της εθνικής οδού, με έναν «Σαμαρείτη», με ένα ατύχημα που είχε συμβεί πριν από 20 χρόνια και με μια γυναίκα που τρέχει να ξεφύγει από τους διώκτες της μαζί με ένα κοριτσάκι το οποίο δεν την φωνάζει καν «μαμά»; Μια ιστορία που τρέχει κι αναγκάζει και τον αναγνώστη να τρέξει μαζί της. Μια ιστορία από λιγότερο ή περισσότερο συμπτωματικές καταστάσεις, οι οποίες δημιουργήθηκαν χρόνια πριν, χωρίς όμως να σταματούν ποτέ να εξελίσσονται.
Ποιο είναι το πραγματικό «Happy End» σε ένα βιβλίο; Όταν ζουν στο τέλος οι καλοί και τιμωρούνται οι κακοί; Ή μήπως τελικά η τιμωρία των καλών είναι ότι μένουν πίσω με τις μνήμες και τον φόβο να τους κυνηγούν σε όλη την υπόλοιπη ζωή τους, σαν πραγματικοί άλλοι άνθρωποι που συνεχίζουν τη ζωή τους μετά τη λέξη ΤΕΛΟΣ που γράφεται σε ένα βιβλίο;
Ένα βιβλίο γρήγορο, καλογραμμένο που σίγουρα οι μεγάλοι λάτρεις του μεταφυσικού θα το λατρέψουν για όλους τους λόγους που εμένα μου χτύπησε ίσως περισσότερο άσχημα από ό,τι θα έπρεπε! Σίγουρα θα ξαναδιαβάσω βιβλίο της C. J. Tudor διότι πιστεύω ότι έχει πολλά να μας δώσει ακόμα!!!!
Το βιβλίο της C. J. Tudor «Οι άλλοι άνθρωποι» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος σε όλα τα βιβλιοπωλεία.
Book Tales 