Το Κλειδί – Ruth Ware

Το κλειδί της Ruth Ware είναι το πέμπτο βιβλίο της που κυκλοφορεί στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος. Πιο γνωστό από τα προηγούμενά της είναι Η γυναίκα στην καμπίνα 10, και το μοναδικό άλλο βιβλίο της συγκεκριμένης συγγραφέως που έχω διαβάσει προσωπικά. Το πρώτο της βιβλίο δεν με είχε κερδίσει, παρότι έκανε φιλότιμες προσπάθειες, είχε καλή μαγιά, αλλά ήταν κάπως άνευρο. Το κλειδί από την άλλη είχε μια κλιμάκωση που δεν την περίμενα. Ας το πιάσουμε όμως από την αρχή…

Η Ρόουαν βλέπει μια αγγελία για εσωτερική νταντά τεσσάρων παιδιών με απροσδόκητα υψηλές ετήσιες αποδοχές και μπόνους. Η οικία Χέδερμπι είναι ένα «έξυπνο» τεχνολογικά σπίτι που όμως μέσα στην ομορφιά και την εκκεντρικότητα της τελευταίας λέξης της τεχνολογίας, κρύβει αρκετά μυστικά. Καταφέρνει η Ρόουαν να πάρει τη δουλειά και μετακομίζει στην Οικία Χέδερμπι όπου την περιμένουν πολλές προκλήσεις από την ώρα που περνάει το πόδι της στην είσοδο.

Τα παιδιά δείχνουν να μην τη συμπαθούν και κάνουν τα πάντα για να την κάνουν να φανεί από κακιά έως τρελή. Βήματα ακούγονται κάθε βράδυ πάνω από το δωμάτιό της, αφήνοντας της ξάγρυπνη και ασθμαίνουσα. Η κούρασή της αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο καθημερινά, μιας και συν όλων των άλλων έχει να αντιμετωπίσει και τις δυσκολίες χειρισμού των πινάκων μέσω των οποίων λειτουργούν όλα μέσα σε αυτό το σπίτι. Τα μόνα χειροκίνητα παραδοσιακά κομμάτια που εντοπίζει είναι η πόρτα της αποθήκης και μια κλειδωμένη παλιά πόρτα στο δωμάτιό της η οποία οδηγεί σε έναν μυστικό χώρο. Το κλειδί το έχει αυτή, από κάποια στιγμή και έπειτα. Φυσιολογικά δεν μπορεί να μπει κανείς πλέον… όμως… διαψεύδεται. Κάποιος ή κάτι συνεχίζει να την τρομοκρατεί.

Αυτή είναι εν συντομία η υπόθεση του βιβλίου της Ruth Ware με τίτλο το κλειδί. Ένα βιβλίο που ξεκινάει από το τέλος με τη Ρόουαν να είναι στη φυλακή για φόνο ενός εκ των τεσσάρων παιδιών της οικογένειας Έλινκορτ. Όλο το βιβλίο είναι με τη μορφή αφήγησης από την πλευρά της πρωταγωνίστριας και πρόκειται για μια σειρά από γράμματα η ιστορία της που έγραψε προς έναν δικηγόρο με σκοπό να τον πείσει ότι είναι αθώα και να την υπερασπιστεί στο δικαστήριο.

Ξεκινάει δυνατά, εκφράζοντας όλα τα συναισθήματά της – κανένα από τα οποία δεν είναι θετικό – και κατόπιν τούτου, με την αφήγηση της ζωής της από το πώς αντέδρασε όταν είδε την αγγελία μέχρι να βρεθεί στο σήμερα και στη φυλακή κατηγορούμενη για φόνο, ο αναγνώστης νιώθει ότι υπάρχουν πολλές περιγραφές ανούσιες που σκοπό έχουν μόνο να καθυστερήσουν την εξέλιξη. Παρόλα αυτά, τίποτα δεν είναι τόσο απλό και ξεκάθαρο όσο φαίνεται εκ πρώτης όψεως. Φτάνοντας στο τέλος, κατάλαβα απόλυτα γιατί μας περιέγραφε μέχρι και τι είχε το ψυγείο ή τι σχέδια και τι χρώματα είχε η ταπετσαρία στο κάθε δωμάτιο. Όλα έχουν ένα σκοπό, ο οποίος καθίσταται ευκρινής στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου.

Πρόκειται, μεταξύ άλλων, για ένα καταπληκτικό ψυχογράφημα της κεντρικής ηρωίδας. Εξυφαίνει υπέροχα τον ιστό της γυναικείας ψυχοσύνθεσης, των ηθικών φραγμών, της ορθολογικής σκέψης που προσπαθεί κάποιος να την κλονίσει καθώς επίσης μας δίνει με απίστευτα έξυπνες πληροφορίες για μια σύγχρονη οικογένεια με παιδιά κάθε ηλικίας – από βρέφος λίγων μηνών, από νήπιο, από μικρό παιδί και από έφηβο με όλες τις ορμονικές εκρήξεις. Οι γονείς εργαζόμενοι καριερίστες που λόγω οικονομικής ευμάρειας έχουν αναθέσει σε άλλους την φροντίδα του κήπου και των εργαλείων, την καθαριότητα του σπιτιού και την ανατροφή των παιδιών τους. Όλα φαίνονται να είναι ονειρικά, είναι όμως και στην πραγματικότητα ή μένουν μόνο τα φαινόμενα που συνήθως μας (εξ)απατούν;

Στις τελευταίες 100 περίπου σελίδες, αρχίζουν ένα ένα τα κομμάτια του παζλ να μπαίνουν στη θέση τους. Τίποτα όμως δεν σε προετοιμάζει για τις τελικές αποκαλύψεις, με αποκορύφωμα την τελευταία κυριολεκτικά σελίδα που σε αφήνει ενεό. Και μπορεί τελική δικαίωση για την πρωταγωνίστρια και για τον αναγνώστη να μην υπάρχει, όμως γίνεται κι αυτό σαφές.

Σε σύγκριση με το πρώτο βιβλίο της Ruth Ware που είχα διαβάσει πριν από μερικά χρόνια η εξέλιξή της είναι πασιφανής και μεγάλη. Μπορεί να φαίνεται αρχικά ένα μέτριο βιβλίο, ωστόσο προτείνω στους αναγνώστες που θα το πάρουν στα χέρια τους να μην το αφήσουν και θα δικαιωθούν.

Ένα βιβλίο που σελίδα με σελίδα το συμπάθησα και σταδιακά το αγάπησα και σίγουρα είναι μέσα στα αγαπημένα μου για το 2020, με τον δικό του μοναδικό και ιδιαίτερο λόγο.