ΠΆΝΤΑ ΈΤΣΙ είναι. Μέσα στον πάγο νιώθεις πρώτα τη φωνή
του Θηρίου και μετά πεθαίνεις. Βουνά και βάραθρα ίδια μ’ αυτό όπου βρισκόμουν ήταν γεμάτα αλπινιστές και ορειβάτες που είχαν χάσει τις δυνάμεις τους, τα λογικά, ακόμα και την ίδια τους τη ζωή εξαιτίας αυτής της φωνής.
Ένα μέρος του μυαλού μου, το ζωικό μέρος, γνώριζε τον τρόμο, εφόσον είχε ζήσει μέσα στον τρόμο επί εκατομμύρια χρόνια, καταλάβαινε αυτό που μου έλεγε συρίζοντας το Θηρίο. Τέσσερα γράμματα: «Φύγε».
Το 1985, ο Κουρτ Σάλτζμαν, ο Μάρκους Μπάουμγκαρτνερ και η αδερφή του Εύη σκοτώνονται στο Μπλέτερμπαχ, ένα γιγάντιο φαράγγι γεμάτο απολιθώματα που αποτυπώνουν τη φοβερή ιστορία του κόσμου. Κάποιος στην κυριολεξία τους κατακρεούργησε κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας. Πρόκειται για μια τριπλή ανθρωποκτονία που παρέμεινε άλυτο μυστήριο κάνοντας τους κατοίκους του μικρού χωριού να κλείσουν στην ψυχή τους αυτή την ανείπωτη βία και να στοιχειωθούν από αυτή την ιστορία.
Τριάντα χρόνια αργότερα, ο Τζερεμάια Σάλιντζερ, ένας Αμερικανός σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ που παντρεύτηκε μια Ιταλίδα από την περιοχή, μαθαίνει για το γεγονός αυτό και είναι αποφασισμένος να ανακαλύψει την αλήθεια. Ορισμένοι τον προειδοποιούν να μην ασχοληθεί. Ανάμεσά τους και ο πεθερός του, που ήταν στο παρελθόν επικεφαλής της ομάδας διάσωσης των Άλπεων, ένας από τους άντρες που βρήκαν τα τρία πτώματα, και η γυναίκα του Σάλιντζερ Ανελίζ, που ανησυχεί για τον ίδιο και την κόρη τους Κάρλα. Φαίνεται ότι οι φόνοι μεταφέρουν μαζί τους μια κατάρα. Κάτι τρομακτικό και ξεχασμένο ξύπνησε στο Μπλέτερμπαχ. Κάτι τόσο παλιό όσο και η ίδια η Γη.
ΣΤΗ ΖΩΉ, όπως και στην τέχνη, μόνο ένα πράγμα μετράει: τα γεγονότα. Για να καταλάβετε τα γεγονότα, αυτά που αφορούν την
Εύη, τον Κουρτ και τον Μάρκους και τη νύχτα της 28ης Απριλίου
του 1985, είναι απαραίτητο να μάθετε τα πάντα για μένα. Γιατί
δεν είναι μόνο το 1985 και η σφαγή στο Μπλέτερμπαχ. Δεν είναι μόνο η Εύη, ο Κουρτ και ο Μάρκους, είναι και ο Σάλιντζερ,
η Ανελίζ και η Κλάρα.
Όλα συνδέονται μεταξύ τους.
Το πρώτο βιβλίο του συγγραφέα που διάβασα, ήταν Η κατάρα της Λίσι. Ήταν δυνατό και μου άρεσε. Έτσι ξεκίνησα και το »Η ουσία του κακού» έχοντας προσδοκίες ανάλογες. Και πράγματι δεν απογοητεύτηκα. Πρόκειται για ένα θρίλερ αρκετά δυνατό ,με ανατροπές και κάποιο σασπένς ανά διαστήματα.
Έχει το στοιχείο του υπερφυσικού. Άν και γνωρίζεις πως η ιστορία , είναι ένα παραμύθι, εντούτοις μέσα στο μυαλό σου, δημιουργείται και ένα ψήγμα υπόνοιας μήπως και όντως στο πολύ μακρινό παρελθόν υπήρξε κάτι …..Αυτό το υπερφυσικό στοιχείο ταιριάζει απόλυτα στο τοπίο που διαδραματίζεται η ιστορία.
Όμορφες περιγραφές της μεγαλοπρεπούς φύσης και της τοπικής κοινωνίας ενός χωριού χωμένου κυριολεκτικά στις Άλπεις με τα μυστικά του και την καχυποψία των κατοίκων απέναντι στο »ξένο στοιχείο» . Ο συγγραφέας δημιουργεί την κατάλληλη ατμόσφαιρα και σε ταξιδεύει σε αυτή καθ’ όλη τη διάρκεια του μυθιστορήματος.
Η αφήγηση του συγγραφέα σε πρώτο και τρίτο πρόσωπο με χρονικές εναλλαγές είναι εξαιρετική , η πλοκή σφιχτή με καλοδουλεμένες και αρκετά πειστικές ανατροπές.
Οι χαρακτήρες αρκετά δυνατοί, ο καθένας με το δικό του βαρύ φορτίο και ιστορία που προσπαθούν να ανταπεξέλθουν και αν όχι να ξεπεράσουν τους προσωπικούς τους φόβους και δαίμονες, τουλάχιστον να μπορέσουν να διαχειριστούν τη πραγματικότητα, την καθημερινότητα τους και να μπορέσουν να συνεχίσουν να πορεύονται με τη ζωή τους όπως αυτή εξελίχθηκε και συνεχίζει να εξελίσσεται.
Νομίζω ότι πρόκειται για ένα άρτια δομημένο μυθιστόρημα που έχει Δολοφονία, Εκδίκηση, Δικαιοσύνη, Ηθικά διλήμματα , γεμάτο συναίσθημα , με ένταση και αγωνία ανά διαστήματα και σίγουρα ένα ενδιαφέρουν να συνοδεύει τον αναγνώστη μέχρι το τέλος.
Ένα βιβλίο ιδιαίτερο που αξίζει να διαβαστεί.
To βιβλίο του Λούκα Ντ’ Άντρεα «Η ουσία του κακού» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
Book Tales 